day 20 Spa World

วันนี้ไปกินข้าวเช้าที่โรงอาหารแล้วก็เข้าไปฟังสัมมนา เนื่องจากเค้าเข้าใจวันกลับเราผิด คือเข้าใจว่าเรากลับช้ากว่าความเป็นจริง 1 สัปดาห์ พอรู้ความจริงก็เลยต้องมีการแก้ตารางการสัมมนาใหม่เพื่อให้ได้พูดทุกคนก่อนพวกเรากลับ สัมมนาวันนี้เลยพูดทีเดียว 4 คนเลย

คนแรกคือ Shogo พูดเรื่องเกียวกับการวิเคราะห์การแตกใน fuel cell เพื่อไปพัฒนาอายุการใช้งานซะอย่าง ซึ่งเป็นงานที่ทำร่วมกับมหาวิทยาลัย Tohoku

คนที่สองชื่อไรจำไม่ได้แล้วอะพูดเกี่ยวกับการรับประกันอากาศในญี่ปุ่น คือจะมีแบบที่รับประกันภัยพิบัติ เช่น มาพายุเข้าก็จะได้เงิน และอีกแบบเป็นการรับประกันอากาศจริงๆ เช่น รับประกันว่าใน 2 เดือนนี้ จะมีไม่เกิน 5 วันที่มีอุณหภูมิเกิน 30 องศาเป็นต้น แล้วเค้าก็พูดเกี่ยวกับเทคนิคการพยากรณ์ซักอย่างเพื่อให้พยากรณ์อากาศได้ยาวนานเป็นเดือนๆ แต่เค้าก็บอกว่ามันก็ยังผิดพลาดอยู่เหมือนกัน ส่วนงานของเค้ายังไม่ได้ทำเพราะยังอยู่ในขั้นศึกษาเฉยๆ

คนที่สามคือมนุษย์ผักพูดเกี่ยวกับเรื่องการเปิดสัญญาณไฟจราจร ที่จำได้อย่างเดียวคือ ระหว่างไฟแต่ละแยกจะต้องมี offset เช่น แยกนี้ไฟเขียว แยกหน้าเป็นแดง เพื่อที่รถที่วิ่งผ่านแยกนี้ไปถึงแยกหน้าก็จะได้เขียวพอดี ทำให้รถสามารถวิ่งได้อย่างลื่นไหล แต่เค้าเองยังไม่ได้เริ่มทำงานอะไรออกมาเพราะยังอยู่ในขั้นศึกษาเหมือนกัน แต่ทีเด็ดของมนุษย์ผักคือ พอจบเรื่องรถเค้าก็เปิดสไลด์ถัดมาเป็นรายการเกมตั้งแต่สมัยโบราณที่เค้าชอบ ทำเอากูถึงกับงงไปเลยว่า สัมมนานี่เอาไรมาพูดก็ได้หรอเนี่ย!!! แค่นั้นยังไม่พอ เค้ายังยกตัวอย่างมา 2 เกมเพื่ออธิบายถึงวันที่ออก รวมทั้งลักษณะของเกมอีกต่างหาก ทีเด็ดคืออาจารย์ Numao ตอนแรกเค้าก็งัวเงียๆอยู่ดีๆ พอมนุษย์ผักมาพูดเรื่องเกม เค้าตื่นขึ้นมาฟังอย่างตั้งใจสุดยอดซะงั้น

คนสุดท้ายเป็น Simon (จริงๆแล้วชื่อเค้าเป็นชื่อสเปนเนื่องจากเป็นคนเวเนซูเอลา ต้องอ่านว่า ซีโมน) มาพูดเรื่องการหางานที่ญี่ปุ่น เพราะงานของเค้าเราเคยฟังไปแล้วตอนนำเสนอโปสเตอร์ อย่างนึงที่เพิ่งรู้คือ ญีุ่ปุ่นเค้าจะรับสมัครงานกันพร้อมๆกันทุกบริษัท แล้วก็จะมีตารางเป็นขั้นเป็นตอนมาก ตั้งแต่การจัดสัมมนาเพื่อให้รู้ลักษณะของบริษัท การสอบ แล้วก็มีการฝึกก่อนเริ่มงานจริงด้วย เพราะมันมีการฝึกที่เข้มงวดทำให้บริษัทญีุ่่ปุ่นมันไม่สนใจว่าจบไรมา ถ้าดูแล้วฉลาดพอที่จะเรียนรู้ก็โอเค เช่นมีคนจบวิศวะเคมี แต่มาสมัครงานเป็นโปรแกรมเมอร์ในบริษัทเกมก็ัยังได้ แต่ที่น่าทึ่งที่สุดคือระยะเวลาที่ใช้ในการหาและสมัครงานทั้งหมด โดยปกติแล้วการสมัครงานบริษัทฝรั่งจะใช้เวลารวมประมาณ 3 เดือน ซึ่งญี่ปุ่นแต่ก็เป็นอย่างนั้น แต่เกิดมีคนหัวหมอขึ้นมาว่า ถ้าเราเริ่มก่อนเป็น 4 เดือน ก็จะมีงานว่างๆให้เราเลือกเยอะกว่าไปเลือกพร้อมๆกับคนอื่นสินะ จากนั้นก็มีอีกคนคิดว่า 4 เดือนว่าง งั้นกู 5 เดือนเป็นไง ทุกวันนี้การจะสมัครงานในญีุ่่ปุ่นจะต้องเตรียมล่วงหน้าทั้งหมด 18 เดือน!!! เหมือน Ripley believe it or not เลยอะ 555

ตกเย็นวันนี้ก็เริ่มจากการไปที่ที่คุ้นเคยมากก่อนคือ Den-Den Town (รอบที่ 3 ของกู รอบที่ 4 ของดุ่ยและเนย) เพราะเนยจะไปซื้อกล้อง แล้วก็กินข้าวที่นี่ด้วยเลย เป็นราเมนอร่อยดี เป็นชุดมาพร้อมกับ ข้าว เกี๊ยวซ่า เต้าหู้ด้วย ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมราเมนยังจะเสิร์ฟพร้อมกับข้าวได้อีกอะ เสร็จแล้วก็มุ่งหน้าไปสู่ Spa World ในเวลา 2 ทุ่มครึ่ง

ที่ Spa World นี้จะมีบ่อ 2 ส่วนคือ ส่วนยุโรป และ เอเชีย โดยทุกเดือนคู่ ผู้ชายจะใช้ส่วนยุโรป ผู้หญิงใช้เอเชีย เดือนคี่ก็กลับกัน นอกจากนั้นก็ยังมีสวนน้ำด้วย แต่ปิดเนื่องจากเปิดแค่ฤดูร้อน แล้วก็มีบ่อรวมที่ใส่ชุดว่ายน้ำลงแต่ก็ปิด เนื่องจากดึกแล้ว ก็ไม่ได้คิดไร เพราะยังไงก็แค่จะมาแช่น้ำร้อนเฉยๆ ก็เสียค่าเข้า 1,000 เยน ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมราคานี้เพราะไม่ว่าจะเปิดเว็บไหนก็จะบอกค่าเข้า 3 ชม. ว่าราคา 2,400 เยนในวันธรรมดา แต่ก็ช่างมันเถอะ ยังไงก็เข้ามาได้แล้ว

เข้ามาเค้าจะให้ Wristband เป็นเหมือนกับบัตรเก็บเงินว่าเราใช้จ่ายอะไรไปบ้างก็จะบันทึกในบัตรนี้ จากนั้นก็ไปเก็บรองเท้า แล้วก็แยกกันโดยเราไปโซนยุโรปที่ชั้น 4 ส่วนดุ่ยกับเนยไปโซนเอเชียที่ชั้น 6 พอขึ้นไปถึงก็ต้องงงก่อนเลยเพราะทุกคนจะใส่ชุดที่เค้าเตรียมไว้ให้ แต่ว่ากูหาไม่เจอว่ามันอยู่ไหน ก็เลยเดินไปรอบห้อง locker สำหรับเก็บกระเป๋าเลยทีเดียว เดินยังไงก็ไม่เจอเสื้อผ้า เจอแต่คนถอดเสื้อผ้าเดินไปเดินมา สุดท้ายไปถามเค้าจึงได้ความว่าต้องเดินเข้าไปข้างในนิดนึงก่อน จากนั้นก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็เข้าไปข้างใน จะเจอส่วนที่ให้ล้างตัวเป็นน้ำฉีดๆ อัตโนมัติ ก็เคยคิดได้ว่าเสื้อที่กูเพิ่งจะใส่นั้น ต้องถอดก่อนสินะ ก็เลยรีบถอดโยนลงถังแล้วก็เดินเข้าไปอย่างมั่นใจ

เข้าไปด้านในสิ่งแรกที่ต้องตกใจก่อนคือ ทุกคนเค้ามีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กๆกันหมดเลยอะ บางคนก็ใช้ปิดตอนเดินไปเดินมา แม้ว่าบางคนจะเอามาโพกหัวแล้วก็ปล่อยน้องน้อยสูดหายใจซะเต็มที่ก็ตาม แต่กูก็อยากปิดบ้างนะ ไม่มีใครบอกเลยเล่นให้เดินโทงโทงเข้ามาซะงั้น ก็เลยต้ัองวุ่นวายไปหาผ้าเช็ดตัว ผืนเท่าผ้าเช็ดหน้านั่นมาก่อน พอได้มาแล้วเราก็พร้อมลงบ่อกันจริงๆซะที

ด้านในมีบ่อต่างๆให้ลองลงมากมาย ทั้งของ Rome Spain Finland Greece Mediterranean Atlantis ก็ดีนะตื่นตาตื่นใน แช่น้ำกันจนตัวเปื่อย มีซาวน่าที่ร้อนมากเข้าไปอยู่ด้านในแล้วจะแย่ แต่มีคนนึงนอนอยู่อย่างสบายอารมณ์มาก พอออกมาก็เห็นป้ายบอกว่าห้องที่กูเพิ่งออกมานั้นเป็น low temperature เฮือก!!! นี่ถ้าเข้าไปอีกห้องกูไม่ตายเลยหรอเนี่ย นอกจากนั้นก็มีบ่อเป็นน้ำนมๆขาวๆ มีข้อดีมากคือลงไปแล้วไม่โป๊ 555 บ่อจะเป็นแบบนั่งคนเดียว โค้งรับตามแนวหลัง ที่เท้าก็จะมีน้ำพุ่งออกมานวดๆ แล้วก็มีสปาเท้าด้วย เป็นที่นั่งให้คนนั่งคุยกันเอาเท้าแช่น้ำ ใต้เท้าจะมีหินไว้นวดๆด้วย แช่จนถึงประมาณ 4 ทุ่มก็ไปอาบน้ำ ซื้อนมกินนิดนึง ด้านบนจะมีห้องที่มีเก้าอี้เอนนอนได้จำนวนมากให้คนที่อาบน้ำเสร็จจะนอนอยู่ที่นี่เลยก็ได้ แต่ถ้าออกมาหลังเที่ยงคืนจะต้องจ่ายอีก 1,000 เยน ถ้าอยู่จนถึงรอบของวันใหม่ (9 โมงมั้งไม่แน่ใจ) ก็ต้องจ่ายอีก 1,000 เยน

เปลี่ยนชุดเรียบร้อยก็ลงมารอดุ่ยกับเนยที่ลงมาช้าเพราะตอนออกมาดุ่ยดันคิดว่า wax ใส่ผมเป็นโลชั่น เลยเอามาทาตัว รู้ตัวอีกทีก็ไม่ทันแล้วก็เลยต้องกลับเข้าไปอาบน้ำใหม่ จากนั้นก็มุ่งหน้ากลับที่พักมากินพุดดิ้งที่ซื้อมาเมื่อวาน อร่อยมากกกกกกกกกก เป็นพุดดิ้งทีสุดยอดมากๆ เนื้อเนียนๆ รสชาติดี พรุ่งนี้จะมีงานเลี้ยงอำลาให้พวกเราแล้วอะ มาอยู่แปปเดียวเค้าจัดให้เราครบเลยอะเลี้ยงต้อนรับ + อำลา เรียกได้ว่าใจดีจนรู้สึกเกรงใจมากๆ

วันนี้ได้ถ่ายรูปสมาชิกในแล็บบางส่วนมาด้วย

อยากรู้ว่าพุดดิ้งอร่อยแค่ไหน ดูภาพนี้ที่ทุกคนรวมหัวกันใช้ช้อนกวาดถ้วยจนเกลี้ยง

ปล. ไม่มีรูปใน Spa World นะ เค้าไม่ให้ถ่าย (แหงหละ!!!)